Karşı kıyımız Ukrayna’da 20 gündür devam eden Savaştan ülke olarak büyük dersler çıkarmamız gerekiyor. Üretmeden rahat yaşamak, Hatta ve hatta üretmeden Hür yaşamak imkansızdır! Bundan 20-30 yıl öncesine kadar tarım alanında kendine yetebilen birkaç ülkeden biriyken, İğneden ipliğe her alanda dışa bağımlı olmak, Üretmeden tüketmek, Tabiri caizse savaşmadan kaybetmek olarak nitelendirilebilir. *** Bugün yaşadığımız ilde bile köylere sebze meyve arabası gidiyor ve oradaki köylü halka yüzlerce kilometreler öteden gelen tarım ürünlerini satıyorsa, Yani köylü üretmeyi bırakıp tüketmeye bağımlı hale gelmişken, Nasıl kalkınır bu ülke? *** Ülkemizin dört bir yanındaki topraklar o kadar bereketliyken, Avrupa’nın tarım ürünleri ihtiyacını karşılayan Hollanda büyüklüğünde Konya ovası boş dururken, Bereket yüzünden az rastlanan Çukurova, Mezopotamya Ovası, Sakarya Ovası, yeterince ekilip biçilmiyorsa,  Üretimi yüksek maliyetli hale getiren politikalar üreterek, çiftçi üretimden uzaklaşıyorsa, Ülkenin Tarım Bakanlığı Afrika’dan arazi kiralayıp tarım yapma gibi akla ziyan uygulamalara imza atıyorsa, Altın kadar kıymetli ürün veren zeytin ağaçları maden uğruna kesilmesine yönelik yasalar çıkartılıyorsa, Bu ülkenin kalkınması mümkün olabilir mi? Yarın birgün paramız olsa bile üretip satan elimde satacak ürün yok dediğinde aç açık kalmaz mıyız? Son haftalarda yaşadığımız ayçiçeği yağı krizi bunun en güzel örneği. Ukrayna’da savaş yüzünden hareket edemeyen ayçiçeği yağı yüklü gemiler yüzünden yağ fiyatları birden fırlayıp, insanlar korku ve panik içinde marketlere hücum edip mal sıkıntısı yaşanması örneği durumu anlamamıza yeterli olmaz mı? *** Bakın ilginç bir örnek vermek istiyorum. 22 gündür savaş durumunda olan, birçok şehri Rus ordusu tarafında füze ve roketlerle vurulan Ukrayna’da Devlet çiftçiye bu şartlar içinde duyuru yaparak topraklarını ekmeyi ihmal etmemelerini tavsiye ediyor. Düşünebiliyor musunuz; Ülke üretimin önemine öylesine inanmış, öylesine motive olmuş ki, Belki de birkaç gün içerisinde düşmanın eline geçmesi muhtemel toprakları bile ekmemezlik yapmayın sakın diye çiftçisini savaş durumunda uyarıyor! İşte bu yaşananlar  bize ibret olsun! Üretelim ve ürettikçe dışa bağımlılığımızı bitirelim. Tabiki bunun için öncelikli olarak doğru tarım politikaları üreten bir siyaset kurumuna ihtiyaç var. Çiftçiye nasihat değil, destek veren, üretime teşvik eden bir anlayışa ihtiyaç var. *** Bir başka önemine vurgu yapmak istediğim konu ise , çevremizde ve bölgemizde üretim yapan çiftçilere tüketici olarak destek vermemiz gerektiğidir. Tüketici olarak mümkün olduğunca çevremizde üretim yapan tesis ve üretici köylüden alışveriş yapalım. Büyük firmalar ürünlerini zaten bir şekilde ülkenin dört biryanına pazarlıyor. Önemli olan yöremizdeki, üretici ve işletmeleri ayakta tutmamızdır. Köylüden alışveriş yapalım. Yerli , bölgesel işletmelerden alışveriş yapalım. Onlar güçlü olsun, ayakta dursun ki, vatandaş olarak doğal, sağlıklı ve ekonomik ürünlere daha kolay ulaşabilelim. Tarımda ve hayvancılıkta ulusal kalkınmaya öncelikle yaşadığımız yöreden başlayarak destek verelim. Göreceğiz ki, çok uzun zaman geçmeden olumlu yansımaları yaşanacaktır…