AKP’de Kongre süreci başladığı şu günlerde, siyaseti bilmeyen, göreve geldiği günden beri kinini ve intikam duygularını aklının ve siyaset anlayışının önünde tutan zavallı diyormuş ki, ‘Benim onayımı almayan kişi bu ilçede ilçe başkanı olamaz. Olsa bile ben onunla çalışmam’ Vay koçum vay, dün bir bugün iki, adam kendini dev aynasında görmeye başlamış… Gerçek partililer diyor ki, ‘Şişşt bi dakka. Sen kimsin birader? Sen git te mokunda oyna…Sen ne zaman partili oldun da, ilçe başkanı belirliyorsun? Senin daha düne kadar, aday olabilmek için kimlerin kapısında kul köle olduğunu, yalvar yakar ne tavizler verdiğini, bu millet bilmiyor mu sanıyorsun? Hem sen bu partinin neresindesin? Daha düne kadar başka partinin çatısı altında siyaset sahnesinde var olmaya çabalarken, bu partiden aday yapılmama ihtimaline karşı, başka partilerle son dakikaya kadar irtibatını devam ettiren sen, bu partinin tabanına hükmedecek gücü kendinde nereden görüyorsun? Sen sen ol, hasbelkader geldiğin o makamda gününü gün etmeye bak. Boyundan büyük işlere kalkışma. Kankinden hiç boş yere medet umma. Onun siyaseten sonu yakın. Birkaç aya kalmaz siyaset sahnesinden yok olup gider. Leblebi satmaya devam eder. Bari sen görev süreni tamamla. Yoksa hiç anlamazsın, bu siyaset senide çarklarının arasında öğütür gider.’  Ben demiyorum, AKP tabanı diyor!!! Doğru söze ne denir. Tüm partilerde esas olan tabanın sesidir. Bu sese kulak vermeyen ya da kendini tabandan yüksek görenler, tavandan nasıl düştüklerinin farkına varamazlar…