Başbakan Binali Yıldırım 9 Aralık Cuma günü beraberinde 5 Bakan, eski ve yeni Zonguldak Milletvekilleri, Bartın ve Karabük Milletvekilleri, hatta Valileri ile birçok üst düzey bürokratla Filyos Limanının temelini atmak üzere Zonguldak’a geldi. Bana kalırsa bu ziyaret şimdiye kadar AKP iktidarının Başbakan düzeyinde Zonguldak’a gerçekleştirdiği en üst düzey ziyaretti. Ancak toplumdan aynı düzeyde karşılık bulmadı. Daha önceki ziyaretlere göre miting alanındaki kalabalık çok az denilebilecek seviyelerdeydi. Gerçi daha önceki Başbakan ziyaretlerinde Zonguldak’a Düzce ve Sakarya’dan dahi araçlarla insanlar taşınırken bu sefer sadece ilçelerden ve sınırlı sayıda Bartın ve Karabük’ten otobüslerle taşıma kalabalık getirilmişti. Miting alanının yer seçimi ve havanın soğuk oluşu da ayrı bir etkendi şüphesiz. Ancak şunu hepimiz kabul etmeliyiz ki, 14 yıllık AKP iktidarında her seçim TBMM’ne 3 AKP’li Milletvekili gönderen Zonguldak’ın iktidarın gözünde başından beri itibarı yoktu. Bunun en büyük ispatı, bu zamana kadar tüm iktidarlar döneminde en az bir Bakanla temsil edilen Zonguldak, Köksal Toptan’ın TBMM Başkanlı olduğu dönemi saymazsak 14 senede Bakan düzeyinde temsil edilmeye layık görülmüyordu. Yine 14 yıllık tek başına AKP iktidarında, yurdun birçok kesimi iktidarın nimetlerinden yatırım olarak nasiplenirken, Zonguldak’ta Bölge Müdürlükleri, Jandarma Eğitim Taburu, tersaneler birer birer kapanıyordu. Bu sahipsizliğin, temsil kabiliyetindeki eksikliğin en büyük göstergesi değil de nedir? Şimdi geldi sıra TTK’na! O dayatırım yapılmayarak, işçi sayısı sürekli düşürülerek, kendi kendine kapanma aşamasına getirildi. Şimdi de Karadon’dan başlanılarak özelleştirilmeyi bekliyor. Meclisteki temsilcilerimizin basiretsizliği yüzünden Soma ve Ermenek’teki maden kazalarında yaşamını kaybeden maden işçileri şehit sayılırken, bizim topraklarımız altında yaşamını yitiren maden işçilerine şehit statüsü verilmiyor ve o vekiller Zonguldak’ı temsilen o mecliste ceylan derisi koltuklarda oturup el kaldırıp indiriyor ve 23 bin TL aylık maaşı cebine vicdan rahatlığı ile indirebiliyorlar. Güneydoğu’nun en ücra köşesinde oturan bir yurttaş uçakla ulaşımın sağladığı rahatlık sebebiyle ‘Bana Türkiye’nin her yeri 1 saat’ derken, kuzey batıdaki Zonguldak’lı hemşehrilerimiz en yakın il Ankara’ya otobüsle 4 saatte, İstanbul’a 6 saatte gidiyorsa, Milletvekillerimiz iki kere kapanan üç kere açılan Zonguldak Havaalanına iç hat uçuşlarını başlatamıyorlarsa daha neyi temsil ediyorlar? Türkiye’nin her bölgesi duble yollarla donatılırken, Zonguldak-Ereğli, Zonguldak-Devrek arası bölünmüş yollar hala tamamlanamamışsa bu kimin ayıbı? Kapanan tersanelerde binlerce işçi işinden olmuşken, Alaplı limanı hala tamamlanamamışsa bu millete Sultan Abdülhamit’ten miras Filyos projesinin limanının temelini atmayı lütuf olarak sunmak bölge halkının aklıyla alay etmek demektir! 14 yıllık tek başına AKP iktidarında bu şehre modern bir şehir stadı yapımı için ödenek çıkarttıramayan vekillerin içerisinden Bakan yapılmasını beklemekte aşırı iyimserlikten öte saflık sayılır değil mi? Kısacası Başbakan 9 Aralık’ta 5 Bakanı ile birlikte sahipsiz bir şehre geldiğinin farkındaydı. Onun için ne TTK’ya işçi alınacağına, Ne özelleştirme diye bir şeyin söz konusu olmadığına, Ne tersanelerin yeniden açılacağına, Ne, havaalanının iç hat uçuşlarına acilen açılacağına, Ne Zonguldak’ın kalkınmada öncelikli il kapsamına alınacağına, Ne Alaplı Limanının tamamlanmasına, Ne de yeni bir şehir stadyumunun yapılacağına dair bir söz, bir müjde vermedi! Çünkü Başbakan Yıldırım’da bu şehrin sahipsiz olduğunu ve beklenen müjdeleri versede vermese de bir şey değişmeyeceğini, Bu şehrin vekillerinin ağzını dahi açmayacağını biliyordu.