Yazılarımızda defalarca gündeme getirdik, Üniversite Hastanesine sahip çıkalım, Üniversite hastanesi ekonomik olarak iflasa sürükleniyor, Kadro yetersizliğinden bazı bölümler kapanıyor, Malzeme tedarik edilemediğinden bazı ameliyatlar yapılamıyor. Bölgenin devasa sağlık yatırımı bir tesiste yapılamayan ameliyatlar Yakın İlçelerde ve illerde çok daha küçük ama donanımlı özel hastanelerde yapılıyor. Ayağının dibindeki bu devasa sağlık tesisinden yararlanamayan vatandaş, Yollara revan oluyor, Uzaklarda şifa arayım derken, Bazen şifa buluyor, Bazen de insan hayatı üzerinden ticaret yapan hastane simsarlarının ocağına düşüyor, Parasını döküyor, yetmiyor canından oluyor. Daha kaç kere söyleyeceğiz bilmem ama bu konuyu gündemde tutmaktan vazgeçmeyeceğim. Çünkü annemin hastalık sürecinde şehrimizdeki Üniversite Hastanesinin işlevinin ne derece önemli olduğunu yakından anlama fırsatı buldum. Teknik ekipman ve akademik kadrolar açısından Tıp Fakültesi Hastanesinin her daim diri tutulmasının önemini anlamak ve anlatmak için hasta yakını olmaya gerek yok. Burada gazetecinin ya da vatandaşın tek başına mücadelesi bir anlam taşımaz. Şehri yönetenlerin, Siyasetçilerin mücadeleye katkı vermesi çok önemlidir. Kimin, hastaneye, doktora, ne zaman ve nerede ihtiyacı olacağı bilinmez. *** Bu vesile ile pandemi sürecinde yaşatmak için canlarını ortaya koyan tüm sağlık personelinin geçen 14 Mart Tıp Bayramını bir kez daha en içten dileklerimle kutluyor, Bu güne kadar taşıdıkları yük, çektikleri sıkıntılar yeter, Üstüne yenilerini eklemeyelim ve topyekûn Covid-19 salgını ile mücadele kurallarına hassasiyetle uyalım, Çünkü adı kontrollü olan normalleşme süreci hasta ve vaka sayılarının tüm hızı ile artması ile kontrolsüz bir şekilde ilerliyor. Daha fazla bedel ödemeyelim, ödetmeyelim, Diyerek yazımı bitirmek istiyorum.